به گزارش شهرآرانیوز؛ «مدام بالاآوردن نشانه خوبی نبود. بدنش حتی لحظهای نمیتوانست انواع چرک خشک کن و مسکن و داروی ضدتهوع را تحمل کند. پزشک معالج هم توصیه چندانی برای بعد از سنگ شکنی ارائه نداده بود. هیچ کدام نمیفهمیدیم که چرا باید بیمار بعد از عمل نسبتا ساده و بیهوشی کامل به منظور شکستن سنگهایی که وارد مجرای صفرایش شده بود، این چنین اوضاعش وخیم شود.»
این خلاصه گفتههای یک همراه بیمار و رنج چندساعتهای است که برای بستری بیمارش کشیده است؛ بیماری که به گفته آنها و با تشخیص فوق تخصص گوارش و با پای خودش در بیمارستان رضوی بستری شد تا پزشک معالجش سنگهای واردشده به مجرای صفرایش را بشکند، اما چندساعت بعد از این عمل به اصطلاح سرپایی، پشت سرهم بالا میآورد، تا جایی که همراهان بیمار این تأکید را دارند که دیگر رمقی بر تن بیمارشان باقی نمانده بود.
به گفته همراهان بیمار، هرچه تلاش کردهاند با پزشک معالج ارتباط بگیرند، موفق نشدهاند. با این وضعیت، عقل حکم میکرد که به همان بیمارستانی بروند که بیمار بستری شده و عمل سرپایی سنگ شکنی صفرا را انجام داده است.
ادامه توضیحات همراهان بیمار از آنچه به چشم دیده و پشت سر گذاشتهاند، از این قرار است: اورژانس بیمارستان رضوی نخستین مقصدی بود که به ذهنمان رسید، اما وقتی بیمار را به این بیمارستان رساندیم تا برای وی کار درمانی انجام شود، مسئولان و متولیان این بیمارستان پاسخ منفی دادند. توضیح و دلیل آنها این بود که پزشک فوق تخصص گوارش بیمار، در این بیمارستان فقط کار سنگ شکنی انجام میدهد.
از آنجا که این پزشک در این بیمارستان کار نمیکند، بیمار او نمیتواند اینجا بستری شود و خدمات تخصصی درمانی بگیرد. این درحالی بود که بیمار ما از شدت ضعف بدنی به خود میلرزید. با همین حال، همراه با درد شدید و بالاآوردنهای مداوم، به ما گفتند به بیمارستان امام رضا (ع) برویم؛ بیمارستانی که به گفته آنها پزشک معالجش آنجا شاغل است.
این شهروند به نبود تخت خالی تا نیامدن پزشک معالج بر سر بیمار اشاره میکند و در ادامه میگوید: رسیدن به اورژانس عدالتیان تازه نقطه شروع ماجرا بود. تختهای اورژانس بیمارستان امام رضا (ع) لبریز از بیمار بود. برخی از همراهان بیماران میگفتند که بیمارشان را پس از چند ساعت معطلــی، درنهایت با تخـــتهای قرض گرفته شده از دیگربخشها در راهرو ورودی به اورژانس خواباندهاند. اعتراض به کادر درمان هم فایدهای ندارد.
با این حال، از چند نفر از کارکنان پیگیر تختی برای بیمارمان شدیم، اما همه آنها این طور جواب دادند که «پیش از تعطیلات شهر شلوغ است. نصف بیمارانی که اینجا بستری شدهاند، مشهدی نیستند و چارهای نداریم. باید منتظر بمانید تا تخت خالی شود!» این شهروند ادامه میدهد: وضعیت برخی بیماران حادتر از معمول است. یکی از آنها هر سه ثانیه یک بار بالا میآورد. با این شرایط، وضعیت بیمار ما در میان آنها گم شده بود.
تخت کناری مرد میان سالی بود که شکمش حسابی ورم کرده بود و به پاهایش پابند داشت. گویا مجرمی بود که به دلیل وضعیت حاد بیماری، او را آنجا آورده بودند. کمی آن طرفتر مریض ld;kn دیگری مدام ناله میکرد و میگفت: سردم است. یک نفر برایم پتو بیاورد. آن طرفتر هم بیمار سالمندی بود که هر چنددقیقه یک بار فریاد میز د که دارم میمیرم، کمکم کنید!
در میان این همه هیاهو، نالههای دختر و پسری که مادرشان در اورژانس فوت کرده، کل فضای اورژانس عدالیتان را تحت شعاع قرار داده بود.
وسط اورژانس، درست در مرکزیترین نقطه، تیم پرستاری و کادر درمان قراردارند. اطراف این مربع چهارگوشه، مملو از جمعیت مراجعانی بود که یا منتظر بودند تختی خالی شود یا پیگیر کار درمانی بیمارشان بودند.
او در ادامه میگوید: در کنار این وضعیت آشفته، حال بیمارمان بدتر از قبل شد و هرقدر پیگیری کردیم، تخت خالی پیدا نکردیم. با وجود چند ردیف جمعیت مقابل بخش پرستاری، من از همان فاصله دور پرسیدم: ببخشید خانم پرستار، میتوانید با دکتر... تماس بگیرید؟ بیمارم از دست رفت!
ابروهایش را بالا انداخت و گفت: الان؟ ساعت ۱۰ شب؟ دکتر خواب است. فردا صبح هم شیفتش نیست و نمیآید. شاید فردا عصر!
دوباره فریاد زدم: بیمارم تا فردا عصر از دست میرود. اینجا هم که یک تخت خالی پیدا نمیشود. تو را به خدا کاری کنید. گفت: متوفی تخت شماره. همین الان در حال انتقال به سردخانه است. سریعتر برو و تخت را تا پر نشده است، بگیر! فقط میتوانیم تا فردا تهوعش را مهار کنیم تا پزشک معالجش بیاید. در ضمن، تخت پتو و بالش هم ندارد. در جریان باش.
به دنبال پیگیری این موضوع، رئیس بخش اورژانس عدالتیان بیمارستان امام رضا (ع) مشهد در این باره میگوید: بیمارستان امام رضا (ع) و بیمارستان قائم (عج) مشهد به دلیل موقعیت خاص و پذیرابودن انواع بیماران، اولین انتخاب بیماران برای مراجعه قرار میگیرند.
محمد داوود شریفی بیان میکند: هر بیماری از هر جا که سابقه درمانش ناقص میماند، به اورژانس عدالتیان مراجعه میکند و ما نیز پذیرش بیمار را انجام میدهیم.
حتی گاهی درباره برخی بیماران مراجعه کننده، از نظر پزشکی متوجه میشویم کار درمان بیمار چندان هم اورژانسی نیست، اما در عین حال باز هم به درمان بیمار پاسخ میدهیم. او میافزاید: ما در اورژانس عدالتیان پذیرای مشکلات درمانی اورژانسی و غیراورژانسی بیماران هستیم؛ بنابراین حجمی از بیماران غیراورژانسی هم به شبکه خدمت رسانی ما اضافه میشوند و طبیعی است که در حوزههایی تسهیلات و نیروی انسانی ما در برابر این همه تقاضا کم بیاورد.
وی تأکید دارد: خدماتی که ارائه میشود، ممکن است ایده آل نباشد، اما بی شک در حد قابل قبول هست و ذکر این نکته با وجود آمار پذیرش روزانه بیش از چهارصد بیمار در بخش اورژانس عدالتیان قابل اثبات است. بیشتر بیماران مراجعه کننده به این بخش، مراجعان پرکار هستند که آزمایش و رادیولوژی را قطعا دارند.
رئیس بخش اورژانس عدالتیان بیمارستان امام رضا (ع) مشهد بیان میکند: برای حل دغدغه شهروندان، مهمترین راهکار این است که در وهله اول بیمار، به تشخیص حالت خود به درمــانگاهها، کلینیــکها و بیمارستانهای خصوصی مراجعه کند تا اقدامات اولیه در این مکانها ارائه شود. از نظر ما، جای خوشبختی است که نگاه مردم به اورژانس عدالتیان این گونه است که این مرکز نخستین انتخابشان است، اما این نوع تصمیم گیری توسط خود بیمار، به کاهش حجم تقاضاهای ورودی در اورژانس عدالتیان کمک خواهد کرد.
شریفی ادامه میدهد: از طرف دیگر، وقتی بیماری به ما مراجعه میکند، ما باید پاسخگو باشیم و او را حتی در حالتهایی که بیمار حاد نیست هم پذیرش کنیم، اما این اتفاق سبب میشود ماندگاری مریض با تعدد بیمار در اورژانس عدالتیان افزایش یابد و گاهی تخت موجود نباشد یا بیمار در راهرو بستری شود.
وی با بیان اینکه همکاران ما همه تلاش خود را میکنند که این اتفاق کمتر بیافتد، میگوید: در وضعیت پیک بیماری یا تعطیلات، متأسفانه گاهی این گلایههای شهروندان رخ میدهد که البته اجتناب ناپذیر است.
شریفی با اشاره به وجود حدود چهل تخت در بخش اورژانس عدالتیان، یادآور میشود: موجودی تخت در اورژانس عدالتیان چهل عدد است، اما تا ۲.۵ برابر تختها و بین نود تا صد بیمار در اورژانس پذیرش داریم که تخت اشغال میکنند.
رئیس بخش اورژانس عدالتیان بیمارستان امام رضا (ع) مشهد اضافه میکند: در بیمارستان امام رضا (ع) بیشتر بیماران پرکار و ماندگارند؛ به این معنا که گاهی بیماری بعد از یک هفته تازه علت بیماری اش مشخص میشود؛ بنابراین با وجود بیمارهایی با این پیچیدگی تشخیص ها، روزهای اشغال تخت بیماران حتی در بخشها نیز بیشتر میشود. بیشتر بیماران ما بیماران مشخص با نوع بیماری نیستند.
شریفی میافزاید: مهمترین مشکل ما در بخش اورژانس این است که بیمار از بخش اورژانس به راحتی ترخیص نمیشود. تأکید ما بر این است که باید مشکل اورژانسی فرد رفع شود و به بخش وارد شود. همین مسئله به دلیل پیچیدگیهای بیماری اغلب بیماران سبب میشود که گاهی ماندگاری بیماران در اورژانس بیشتر از حد استاندارد شود.
وی در پاسخ به اینکه چرا ادامه درمان بیمار حتی در بیمارستانهای خصوصی بر دوش بیمارستان دولتی قرار میگیرد، میگوید: بیمارستانهای خصوصی معمولا در بخش اورژانس به مشکل برمی خورند. اینکه بسیاری از بیماران برای ادامه درمانشان در بیمارستان مادر خود پذیرش نمیشوند، به این دلیل است که در برخی از این بیمارستانها تسهیلات و دستگاههای لازم برای ادامه درمان وجود ندارد. به عنوان مثال، بیمار با خون ریزی گوارشی به بیمارستان امام رضا (ع) ارجاع میشود که مجهز به دستگاه آندوسکوپی است.
شریفی ادامه میدهد: بیشترین بار اورژانسی بیماران در شهر، روی شانههای بیمارستانهای دانشگاهی به ویژه بیمارستانهای قائم (عج) و امام رضا (ع) مشهد است. از مجموع مراجعه روزانه چهارصد بیمار به بخش اورژانس، نزدیک به ۷۵ درصد بیماران در ظرف چند ساعت مرخص میشوند، اما همچنان اولین انتخاب تقاضاهای اورژانسی بیماران در مشهد، اورژانس عدالتیان است.